Trzmielojad


Pernis apivorus







Sytuacja w Polsce

Ptak nielicznie lęgowy, rozpowszechniony w całym kraju. Unika wyższych położeń górskich.


Sytuacja w Małopolsce

...


Środowisko

Stare lasy liściaste i mieszane w sąsiedztwie terenów otwartych.


Pokarm

Pokarm stanowią wszystkie stadia rozwojowe błonkoskrzydłych, głównie larwy os i trzmieli. W sezonie lęgowym znaczną jego część mogą stanowić inne owady, płazy, gady, pisklęta i jaja ptaków itp.


Gniazdo

Samodzielnie buduje niewielkie gniazda na drzewach z charakterystyczną wyściółką w postaci zielonych liści, rzadziej zielonych gałązek drzew iglastych.


Biologia lęgowa

Jeden lęg w roku. Składa 2 (1-3) jaja. Wysiadują oboje rodzice od pierwszego jaja przez 30-35 dni. Wylot piskląt z gniazda po 35-40 dniach.


Wędrówki

Wędrowny. Przylot zwykle w V, odlot w połowie IX, zatem pozostaje u nas zaledwie 4 miesiące. Zimuje w Afryce równikowej.


Status ochronny

Gatunek chroniony. Gniazda trzmielojada nie podlegają ochronie strefowej.


Ciekawostki

Sukces lęgowy w dużej mierze zależny od dostępności pokarmu, pogody i drapieżnictwa (unika bliskości gniazd jastrzębia). Przed użądleniami chronią go grube łuski na nogach oraz gęste opierzenie przedniej części twarzy.


Literatura

  1. Cramp S. i Simmons K. (ed.) 1980. The Birds of the Western Palearctic. Vol. II. OUP. Oxford. UK.
  2. Lontkowski J. 2009. Trzmielojad Pernis apivorus. W: Chylarecki P., Sikora A., Cenian Z. Monitoring Ptaków Lęgowych. Poradnik metodyczny dotyczący gatunków chronionych Dyrektywą Ptasią; ss. GIOŚ, ss. 155-164 Warszawa.
  3. Sikora A., Rohde Z., Gromadzki M., Neubauer G., Chylarecki P. (red.) 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań.
  4. Tomiałojć L., Stawarczyk T. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP "pro Natura", Wrocław.
  5. Walasz K., Mielczarek P. (eds) 1992. Atlas ptaków lęgowych Małopolski 1985-1992. Biologia Silesiae. Wrocław.


Galeria


Trzmielojada w locie wyróżnia długi ogon i długa, zaostrzona głowa. Samice (na zdj.) są zwykle ciemniejsze od samców. Warto też zwrócić uwagę na 3 pasy skrzydłowe których nie spotkamy u myszołowa. - fot. Romuald Mikusek
Trzmielojada w locie wyróżnia długi ogon i długa, zaostrzona głowa. Samice (na zdj.) są zwykle ciemniejsze od samców. Warto też zwrócić uwagę na 3 pasy skrzydłowe których nie spotkamy u myszołowa.

fot. Romuald Mikusek
Krążący trzmielojad charakterystycznie wygina sterówki pod pewnym kątem w stosunku do reszty ciała. - fot. Romuald Mikusek
Krążący trzmielojad charakterystycznie wygina sterówki pod pewnym kątem w stosunku do reszty ciała.

fot. Romuald Mikusek
Ciemna samica trzmielojada (prawdopodobnie młoda). - fot. Romuald Mikusek
Ciemna samica trzmielojada (prawdopodobnie młoda).

fot. Romuald Mikusek
Trzmielojada można spotkać m.in. wewnątrz lasów na porębach, haliznach, na skrajach drzewostanów, gdy poszukuje gniazd błonkoskrzydłych. - fot. Romuald Mikusek
Trzmielojada można spotkać m.in. wewnątrz lasów na porębach, haliznach, na skrajach drzewostanów, gdy poszukuje gniazd błonkoskrzydłych.

fot. Romuald Mikusek

2005 - 2024 © Fundacja Wspierania Inicjatyw Ekologicznych.

Kopiowanie, modyfikowanie, wykorzystywanie i dystrybucja treści, zdjęć i rysunków zawartych na stronach serwisu "www.ptakikarpat.eco.pl"
dozwolona wyłącznie za zgodą Fundacji i autorów zdjęć oraz rysunków.